ek

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni
Sjá einnig: e.k.

Íslenska


Beygt orð (sagnorð)

ek (+þgf.); sterk beyging

[1] 1. persóna eintala, nútíð orðsins aka
Dæmi
[1] „Áfram veginn í vagninum ek ég inn í vaxandi kvöldskugga þröng.“ Ökuljóð. Þýð: Freysteinn Gunnarsson
Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „ek


Persónufornafn

ek

[1] ég
Sjá einnig, samanber
Persónufornöfn
Eintala 1. persóna 2. persóna 3. persóna kk. 3. persóna kv. 3. persóna h. 3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall ég, eg, ek þú hann hún, hon, hón það, þat hán
Þolfall mig, mik þig, þik hann hana það, þat hán
Þágufall mér þér honum, hánum henni því háni
Eignarfall mín þín hans hennar þess háns
Fleirtala 1. persóna 2. persóna 3. persóna kk. 3. persóna kv. 3. persóna h. 3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall við þið, þit þeir þær þau þau
Þolfall okkur ykkur þá þær þau þau
Þágufall okkur ykkur þeim þeim þeim þeim
Eignarfall okkar ykkar þeirra þeirra þeirra þeirra


Tilvísun



Afríkanska


Persónufornafn

ek

[1] ég


Fornnorræna


Persónufornafn

ek

[1] ég
Samheiti
í skáldamál: k (viðskeytt orð; til dæmis: em (er) ek = emk)
Sjá einnig, samanber
Fornnorræn persónufornöfn
Eintala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall ek þū
Þolfall mik þik sik
Þágufall mēr þēr sēr
Eignarfall mīn þīn sīn
Tvítala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall vit it
Þolfall okkr ykkr sik
Þágufall okkr ykkr sēr
Eignarfall okkar ykkar sīn
Fleirtala 1. persóna 2. persóna
Nefnifall vēr þēr
Þolfall oss yðr sik
Þágufall oss yðr sēr
Eignarfall vār yðar sīn


Dæmi
[1] Friðþjófr kvaddi þá ok mælti: "Þat er erendi mitt hingat til yðar, at ek vil biðja systur yðvarrar." (Snerpa.isWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Snerpa.is: Friðþjófs saga ins frækna)
Tilvísun

Gutenberg.org (Internetbókaskrá) (vafra eftir tungumál (is)): „Icelandic Primer with Grammar, Notes and Glossary by Henry Sweet