Fara í innihald

hánum

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Persónufornafn

hánum

[1] honum
Sjá einnig, samanber
Persónufornöfn
Eintala 1. persóna 2. persóna 3. persóna kk. 3. persóna kv. 3. persóna h. 3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall ég, eg, ek þú hann hún, hon, hón það, þat hán
Þolfall mig, mik þig, þik hann hana það, þat hán
Þágufall mér þér honum, hánum henni því háni
Eignarfall mín þín hans hennar þess háns
Fleirtala 1. persóna 2. persóna 3. persóna kk. 3. persóna kv. 3. persóna h. 3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall við þið, þit þeir þær þau þau
Þolfall okkur ykkur þá þær þau þau
Þágufall okkur ykkur þeim þeim þeim þeim
Eignarfall okkar ykkar þeirra þeirra þeirra þeirra


Dæmi
[1] „Mat ok drykk veitti hann þeim er móðr var, alt af heilum hug; guðs hann gáði, góðu hánum beinði, því hann hugðisk váligr vera.“ (Snerpa.isWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Snerpa.is: Trúarljóð. Sólarljóð)
Tilvísun