er
Íslenska
Beygt orð (sagnorð)
er; sterk beyging
- Dæmi
- [1] „Ein hugmynd er sú að draumar séu hreinlega afleiðing af þeirri miklu heilavirkni sem á sér stað í svefni. “ (Vísindavefurinn: Af hverju dreymir mann?)
- Tilvísun
Icelandic Online Dictionary and Readings „er “
Samtenging
er
- [1] þegar
- Dæmi
- [1] „Við Babýlons fljót, þar sátum vér og grétum, er vér minntumst Síonar.“ (Snerpa.is: Sálmur 137,1)
Þýðingar
[breyta]
- Tilvísun
Icelandic Online Dictionary and Readings „er “
Tilvísunarfornafn
er
- [1] sem
- Dæmi
- [1] „Bjarni nefndist sá maður er hann kallaði út og kveðst vera systurson Þórarins og kominn af skipsbroti norður við Hálogaland og bað Þórarin ásjár.“ (Snerpa.is: Þórarins Þáttur Nefjólfssonar. 1999)
- [1] „Öðru sinni var það að maður sá er Ólafur hét var á gangi suður á fjöllum.“ (Snerpa.is: Tröllin í bláfjalli. Þjóðsagnasafn Jóns Árnasonar. 1999)
Þýðingar
[breyta]
- Tilvísun
Icelandic Online Dictionary and Readings „er “
Færeyska
Sagnorð
er
- Tilvísun
Færeysk orðabók: „er“
Þýska
| Þýsk persónufornöfn | ||||||
| Eintala | 1. persóna | 2. persóna | 3. persóna kk. | 3. persóna kv. | 3. persóna h. | |
| Nefnifall | ich | du | er | sie | es | |
| Eignarfall | meiner | deiner | seiner | ihrer | seiner | |
| Þolfall | mir | dir | ihm | ihr | ihm | |
| Þágufall | mich | dich | ihn | sie | es | |
| Fleirtala | 1. persóna | 2. persóna | 3. persóna kk. | 3. persóna kv. | 3. persóna h. | |
| Nefnifall | wir | ihr | sie, Sie | |||
| Eignarfall | unser | euer | ihrer, Ihrer | |||
| Þolfall | uns | euch | ihnen, Ihnen | |||
| Þágufall | uns | euch | sie, Sie | |||
Persónufornafn
er
- [1] hann
- Orðsifjafræði
- Orðhlutar: er
- Framburður
- IPA: [eːɐ̯]
er | flytja niður ›››