Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni
Sjá einnig:

Íslenska


Sagnbeyging orðsins
Tíð persóna
Nútíð ég
þú færð
hann
við fáum
þið fáið
þeir
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég fékk
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   fengið
Viðtengingarháttur ég fái
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   fáðu
Allar aðrar sagnbeygingar: fá/sagnbeyging

Sagnorð

(+þf.); sterk beyging

[1] fá eitthvað: taka við einhverju
[2] rétta
Dæmi
[1] Ég ætla þetta.
[2] Fáðu honum bækurnar.

Þýðingar

Tilvísun

er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „