hundur

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Fallbeyging orðsins „hundur“
Eintala Fleirtala
án greinis með greini án greinis með greini
Nefnifall hundur hundurinn hundar hundarnir
Þolfall hund hundinn hunda hundana
Þágufall hundi hundinum hundum hundunum
Eignarfall hunds hundsins hunda hundanna
Önnur orð með sömu fallbeygingu

Nafnorð

hundur (karlkyn); sterk beyging

[1] spendýr af ætt rándýra, hundaætt (latína: Canidae); oft kallaðir gælunöfnum eins og seppi eða voffi.
[2] fýla - að einhver fari í fýlu; það hljóp í hana hundur (hún fór í fýlu).
[3] spilaleikur; að spila hund.
[4] rauðir hundar; veiru sjúkdómur.
[5] skammyrði; hundurinn þinn (óþokkinn þinn).
Framburður
 hundur | flytja niður ›››
Andheiti
[1] kvendýr: tík
Málshættir
[1] þar liggur hundurinn grafinn; þegar bent er á raunverulega orsök einhvers.
Sjá einnig, samanber
köttur
Dæmi
[1] Hundaætt tilheyra dýr eins og sjakalar, úlfar og dingóhundar. En þegar almennt er talað um hunda er talað um tamda hunda (latína: Canis familiaris), en þeir eru eitt af elstu húsdýrum mannsins.

Þýðingar


Tilvísun

Hundur er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „hundur



Færeyska


Nafnorð

hundur (karlkyn)

[1] hundur