stóuspeki

Íslenska

Fallbeyging orðsins „stóuspeki“
	Eintala		Fleirtala
	án greinis	með greini	án greinis	með greini
Nefnifall	stóuspeki	stóuspekin	—	—
Þolfall	stóuspeki	stóuspekina	—	—
Þágufall	stóuspeki	stóuspekinni	—	—
Eignarfall	stóuspeki	stóuspekinnar	—	—

Önnur orð með sömu fallbeygingu

Nafnorð

stóuspeki (kvenkyn); sterk beyging

[1] Stóuspeki er heimspekistefna sem kom fram í Aþenu snemma á hellenska tímabilinu. Upphafsmaður hennar var Zenon frá Kítíon. Stóuspekin er ákaflega kerfisbundið heimspekikerfi. Hún leggur áherslu á sjálfsaga og hluttekningaleysi gagnvart tilfinningum. Henni svipar um margt til heimspeki hundingja en Zenon var varð fyrir áhrifum frá þeirri heimspeki. Náttúruspeki stóumanna einkenndist af efnishyggju og algyðistrú. Mikilvæg stef í siðfræði stóumanna er skynsemishyggja þeirra, dygðahugtakið og hugmynd þeirra um náttúrurétt. Stóumenn töldu að með því að lifa í samræmi við náttúruna og skynsemina gætu menn öðlast sálarró. Stóumenn náðu töluverðum framförum í rökfræði.

Orðsifjafræði

Stóu-, gríska Στοά (salur á Agora í Aþenu) og speki

Samheiti

[1] stóismi

Undirheiti

[1] náttúruspeki, rökfræði, siðfræði

Afleiddar merkingar

[1] stóumaður, stóuspekingur

Dæmi

[1] Stóuspekin varð langlíf heimspeki og náði naut töluverðra vinsælda bæði í Grikklandi og síðar í Rómaveldi. Helstu keppinautar hennar voru epikúrismi og akademísk efahyggja.

Þýðingar

[breyta]

þýðingar

Tilvísun

„Stóuspeki“ er grein sem finna má á Wikipediu.