lágmarkspar

Íslenska

lágmarkspar (hvorugkyn); sterk beyging

[1] Lágmarkspar er í hljóðkerfisfræði pör orða eða orðasambanda í tilteknu tungumáli sem eru aðeins aðgreinanleg með einu fónemi, tónemi eða krónemi og hafa aðgreinda merkingu. Þau eru notuð til þess að sýna að tvö fón standa í aðgreindum fónemum í tungumálinu.

[1] Dæmi um lágmarkspör í íslensku eru „hjól“ og „kjól“ eða „hestur“ og „bestur“.

þýðingar

„Lágmarkspar“ er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „lágmarkspar “

Fallbeyging orðsins „lágmarkspar“
	Eintala		Fleirtala
	án greinis	með greini	án greinis	með greini
Nefnifall	lágmarkspar	lágmarksparið	lágmarkspör	lágmarkspörin
Þolfall	lágmarkspar	lágmarksparið	lágmarkspör	lágmarkspörin
Þágufall	lágmarkspari	lágmarksparinu	lágmarkspörum	lágmarkspörunum
Eignarfall	lágmarkspars	lágmarksparsins	lágmarkspara	lágmarksparanna

Önnur orð með sömu fallbeygingu