henda

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinshenda
Tíð persóna
Nútíð ég hendi
þú hendir
hann hendir
við hendum
þið hendið
þeir henda
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég henti
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   hent
Viðtengingarháttur ég hendi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   hentu
Allar aðrar sagnbeygingar: henda/sagnbeyging

Sagnorð

henda; veik beyging

[1] (+þf.) henda eitthvað: grípa
[2] (+þgf.)henda einhverju: kasta
[3] (+þgf.) henda einhverju: fleygja
Dæmi
[3] Hún borðar ruslið sem við hentum úr gámum. Á íslensku er það kallað gámadýfingar.

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „henda