Mut

Þýska

Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Mut“
	Eintala (Einzahl)	Fleirtala (Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ)	Mut	-
Eignarfall (Genitiv)	Mutes	-
Þágufall (Dativ)	Mut, Mute	-
Þolfall (Akkusativ)	Mut	-

Mut (karlkyn)

kjarkur, móður