lesa

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinslesa
Tíð persóna
Nútíð ég les
þú lest
hann les
við lesum
þið lesið
þeir lesa
Nútíð, miðmynd ég lest
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég las
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   lesið
Viðtengingarháttur ég lesi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   lestu
Allar aðrar sagnbeygingar: lesa/sagnbeyging

Sagnorð

lesa (+þf.); sterk beyging

[1] [[]]
[2] læra
[3] tína
Sjá einnig, samanber
lesandi, lesbók, lesefni, lesinn, leskafli, lesmál, lestrarbók, lestrarfýsn, lestrarmerki, lestrarsalur, lestur

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „lesa