Fara í innihald

falla

Pending
Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsfalla
Tíð persóna
Nútíð égfell
þúfellur
hannfellur
viðföllum
þiðfallið
þeirfalla
Nútíð, miðmynd ég{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð égféll
Þátíð
(ópersónulegt)
mig{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar  fallið
Viðtengingarháttur égfalli
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.  fall
Allar aðrar sagnbeygingar: falla/sagnbeyging

Sagnorð

falla; sterk beyging

[1] hrapa, detta
[2] deyja
Orðsifjafræði
norræna
Orðtök, orðasambönd
einhverjum fellur allur ketill í eld
einhverjum fellur eitthvað illa í geð/ einhverjum fellur eitthvað vel í geð
einhverjum fellur eitthvað þungt
falla á kné
falla á prófi
falla burt
falla niður
falla um koll
falla útbyrðis
Afleiddar merkingar
fall

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „falla


Færeyska


Sagnorð

falla

[1] falla, detta, hrapa