efa

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsefa
Tíð persóna
Nútíð ég efa
þú efar
hann efar
við efum
þið efið
þeir efa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég efaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   efað
Viðtengingarháttur ég efi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   efaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: efa/sagnbeyging

Sagnorð

efa (+þf.); veik beyging

[1] draga í efa
Orðtök, orðasambönd
[1] efast um eitthvað
Afleiddar merkingar
[1] efi

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „efa