benda

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsbenda
Tíð persóna
Nútíð ég bendi
þú bendir
hann bendir
við bendum
þið bendið
þeir benda
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég benti
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   benti
Viðtengingarháttur ég bendi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   bentu
Allar aðrar sagnbeygingar: benda/sagnbeyging

Sagnorð

benda; veik beyging

[1] vísa e-h. á e-ð, gefa merki með fingri (benda á e-ð með fingri)
[2] sveigja

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „benda