Schmuck

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Þýska


Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Schmuck“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) Schmuck -
Eignarfall (Genitiv) Schmucks, Schmuckes -
Þágufall (Dativ) Schmuck, Schmucke -
Þolfall (Akkusativ) Schmuck -

Schmuck (karlkyn)

skartgripir