König

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Þýska


Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „König“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) König Könige
Eignarfall (Genitiv) Königs, Königes Könige
Þágufall (Dativ) König, Könige Königen
Þolfall (Akkusativ) König Könige

König (karlkyn)

konungur; valdsmaður; kona konungs heitir drottning
Orðsifjafræði
Orðhlutar: Kö·nig
Framburður
 König | flytja niður ›››