Erbe

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Þýska


Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Erbe“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) Erbe -
Eignarfall (Genitiv) Erbes -
Þágufall (Dativ) Erbe -
Þolfall (Akkusativ) Erbe -

Erbe (hvorugkyn)

erfð



Nafnorð

þýsk fallbeyging orðsins „Erbe“
Eintala
(Einzahl)
Fleirtala
(Mehrzahl)
Nefnifall (Nominativ) Erbe Erben
Eignarfall (Genitiv) Erben Erben
Þágufall (Dativ) Erben Erben
Þolfall (Akkusativ) Erben Erben

Erbe (karlkyn)

erfingi