tökuorð

Íslenska

Fallbeyging orðsins „tökuorð“
	Eintala		Fleirtala
	án greinis	með greini	án greinis	með greini
Nefnifall	tökuorð	tökuorðið	tökuorð	tökuorðin
Þolfall	tökuorð	tökuorðið	tökuorð	tökuorðin
Þágufall	tökuorði	tökuorðinu	tökuorðum	tökuorðunum
Eignarfall	tökuorðs	tökuorðsins	tökuorða	tökuorðanna
Önnur orð með sömu fallbeygingu

Nafnorð

tökuorð (hvorugkyn); sterk beyging

[1] Tökuorð er orð, sem fengið er að láni úr öðru tungumáli en hefur lagað sig að hljóð- og beygingarkerfi viðtökumálsins.

Sjá einnig, samanber

mállýska, málnotkun, málsnið, talmál

Dæmi

[1] Nær öll íslensk orð sem byrja á bókstafnum p eru upprunalega tökuorð enda urðu órödduð lokhljóð (eins og p) í frumindóevrópsku að önghljóðum (eins og f) í germönskum málum samkvæmt lögmáli Grimms.

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

enska: loanword (en) franska: emprunt (fr) hollenska: leenwoord (nl) ítalska: prestito linguistico (it)

portúgalska: empréstimo linguístico (pt) spænska: extranjerismo (es) sænska: lånord (sv) þýska: Lehnwort (de), Fremdwort (de)

Tilvísun

„Tökuorð“ er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „tökuorð “

Heimildir:

(VísindavefurinnWikiorðabók:Bókmenntaskrá#Vísindavefurinn: Guðrún Kvaran. „Hver er munurinn á slettum, slangri og tökuorðum?“ 19.11.2002)