svíða

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinssvíða
Tíð persóna
Nútíð ég svíð
þú svíður
hann svíður
við svíðum
þið svíðið
þeir svíða
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég sveið
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   sviðið
Viðtengingarháttur ég svíði
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   svíddu
Allar aðrar sagnbeygingar: svíða/sagnbeyging

Sagnorð

svíða (+þf.); sterk beyging

[1] brenna
[2] (ópersónuleg sögn sem tekur þolfall), einhvern svíður: einhvern verkjar
[3] (ópersónuleg sögn sem tekur þágufall), einhverjum svíður eitthvað: einhverjum þykir eitthvað slæmt
Afleiddar merkingar
[1] sviðinn, sviðna

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „svíða