sætta

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinssætta
Tíð persóna
Nútíð ég sætti
þú sættir
hann sættir
við sættum
þið sættið
þeir sætta
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég sætti
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   sætt
Viðtengingarháttur ég sætti
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   sættu
Allar aðrar sagnbeygingar: sætta/sagnbeyging

Sagnorð

sætta (+þf.); sterk beyging

[1] koma á sættum
[2] sætta sig við eitthvað
[3] sættast
Afleiddar merkingar
sætt

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „sætta