leyfa

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsleyfa
Tíð persóna
Nútíð ég leyfi
þú leyfir
hann leyfir
við leyfum
þið leyfið
þeir leyfa
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég leyfði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   leyft
Viðtengingarháttur ég leyfi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   leyfðu
Allar aðrar sagnbeygingar: leyfa/sagnbeyging

Sagnorð

leyfa (+þgf. +þf.), sterk beyging

[1] leyfa einhverjum eitthvað
Afleiddar merkingar
[1] leyfi

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „leyfa