kveða

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Beygt orð (nafnorð)

kveða (karlkyn); veik beyging

[1] nefnifall, þolfall, þágufall eintala og nefnifall, þágufall fleirtala orðsins kveði


Sagnbeyging orðsinskveða
Tíð persóna
Nútíð ég kveð
þú kveður
hann kveður
við kveðum
þið kveðið
þeir kveða
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég kvað
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   kveðinn (karlkyn), kveðin (kvenkyn), kveðið (hvorugkyn)
Viðtengingarháttur ég kveði
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   kveddu
Allar aðrar sagnbeygingar: kveða/sagnbeyging

Sagnorð

kveða; sterk beyging

[1] segja
[2] yrkja
[3] syngja
[4] ~st
[5] ~ á um eitthvað
[6] ~ við

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „kveða