kukla

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinskukla
Tíð persóna
Nútíð ég kukla
þú kuklar
hann kuklar
við kuklum
þið kuklið
þeir kukla
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég kuklaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   kuklað
Viðtengingarháttur ég kukli
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   kuklaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: kukla/sagnbeyging

Sagnorð

kukla; veik beyging

[1] að fikta eða breyta hlutum
Orðtök, orðasambönd
kukla í tölvum
Dæmi
Læknar ýmist lækna fólk og kukla í …

Þýðingar

Tilvísun

Beygingarlýsing íslensks nútímamáls „kukla