kenna

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinskenna
Tíð persóna
Nútíð ég kenni
þú kennir
hann kennir
við kennum
þið kennið
þeir kenna
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég kenndi
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   kennt
Viðtengingarháttur ég kenni
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   kenndu
Allar aðrar sagnbeygingar: kenna/sagnbeyging

Sagnorð

kenna; veik beyging

[1] hjálpa til að læra eitthvað:
[1a] kenna eitthvað
[1b] kenna einhverjum
[1c] kenna einhverjum eitthvað
[2] kenna einhverjum um eitthvað
[3] kenna einhvern
[4] (+ef.) finna, finna til
[4a] kenna á einhverju
[4b] kenna til
Orðtök, orðasambönd
[4] kenna í brjósti um einhvern
[4] kenna sér einskis meins, kenna sér sóttar

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „kenna