dæma

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Beygt orð (nafnorð)

dæma

[1] eignarfall fleirtala orðsins „dæmi


Sagnbeyging orðsinsdæma
Tíð persóna
Nútíð ég dæmi
þú dæmir
hann dæmir
við dæmum
þið dæmið
þeir dæma
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég dæmdi
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   dæmt
Viðtengingarháttur ég dæmi
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   dæmdu
Allar aðrar sagnbeygingar: dæma/sagnbeyging

Sagnorð

dæma (+þf.); sterk beyging

[1] kveða upp dóm

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „dæma