ála

Úr Wikiorðabók, frjálsu orðabókinni

Íslenska


Sagnbeyging orðsinsála
Tíð persóna
Nútíð ég ála
þú álar
hann álar
við álum
þið álið
þeir ála
Nútíð, miðmynd ég {{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð það {{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd það {{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð það {{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur það {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
þig {{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
hann {{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
okkur {{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
ykkur {{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
þá {{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd
(ópersónulegt)
mig {{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð ég álaði
Þátíð
(ópersónulegt)
mig {{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar   álað
Viðtengingarháttur ég áli
Viðtengingarháttur
(ópersónulegt)
mig {{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.   álaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: ála/sagnbeyging

Sagnorð

ála; veik beyging

[1] að spíra
Samheiti
[1] spíra
Dæmi
[1] Kartöflurnar áluðu í fyrra.
[1] Margir bændur telja að gott sé að rófurnar byrji aðeins að ála áður en kæling hefst.

Þýðingar

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „ála